कुण्या देशीचे
पाखरू, माझ्या
अंगणात आले
त्याचे पंख
परदेशी, तरी
ओळखीचे डोळे
माती कोठल्या
धरेची, त्याच्या
नखांना लागली
माया हिरवी
कोणती, त्याच्या
उरात साठली
आणि कोठले आकाश,
त्याने सर्वांगा
माखले ?
कुठे पिऊन घेतले,
त्याने मेघातले
जळ
दिली वाऱ्याने
कोठल्या, त्याला
चोचीतली शीळ
त्याच्या लकेरीत
गाणे, कुण्या
जन्मीचे भेटले
!
माझ्या ओंजळीचे
झाले, मऊ घरटे
राजस
त्याला न्हाऊ
घालावया, ओला
काजळ पाऊस
माझे मन त्याच्यासाठी,
फांदी होऊनिया
झुले !
|