समजावुनी व्यथेला समजावता न आले ! मज दोन आसवांना हुलकावता न आले ! सर एक श्रावणाची आली ... निघून गेली ... माझ्या मुक्या तृषेला पण बोलता न आले ? सुटला कधी न जो मी मज घातला उखाणा; माझ्याच उत्तराला मज शोधता न आले ! चुकवूनही कसा हा चुकला न शब्द माझा देणे मलाच माझे नाकारता न आले ! लपवीत गीत माझे पळ काढला तरीही हृदयांतल्या विजांना झिडकारता न आले ! केले जरी खुलासे मीही नकोनकोसे, जगणे अखेर माझे मज टाळता न आले !     गीत - सुरेश भट संगीत - रवि दाते स्वर - सुरेश वाडकर