बोलत नाही वीणा
दुर्दैवाने
मुकी जाहली,
अमृतवाही रसना
कुठले वादन
तुटता तारा,
कुठले सुस्वर
काना
कुठले कूजन
सोडून जाता,
कोकिळ हिरव्या
राना
काष्ठाच्या
कायेत अचेतन,
सूर ओतीती प्राणा
त्या प्राणांचे
सूर शोषणे,
व्यसन लागले
मरणा
तारा जुळता,
स्वरांत मिळता,
दुःखासही ये
करुणा
जीवाला संगीत
पोचवी, चिरंतनाच्या
चरणा
|