अंतरीच्या गूढ
गर्भी एकदा
जे वाटले
एकदा जे वाटले
ते, प्रेम आता
आटले
दूर सोनेरी
सुखाचे पाहिले
आभास मी तू
रंगले आभाळ
पूर्वी : तेच
आता फाटले
एकदा ज्यांतून
मागे सूर संवादी
निघाले
वंचनेने तोडले
ते, स्नेहतंतू
आतले
शेवटी मंदावलेल्या
वादळी वाऱ्याप्रमाणे
राहणे झाले
दिवाणे, ते
गीत गाणे कोठले
|