मीच माझ्या
धामी रामा बंदिवान
झालो
सख्या-सोयऱ्यांच्या
बेड्या हाति
पायि ल्यालो
दुरावले सज्जन
सारे, निंदतात
पोरे-सोरे
घोट अमृताचा
म्हणुनी चढी
भांग प्यालो
बंद करून खिडक्या-दारे,
मीच कोंडले
रे वारे
फास घेउनी मायेचा,
जितेपणी मेलो
आता समर्था
रे बापा, तूच
जाळ पापा तापा
नादरूप पस्तावा
मी, तुझ्या
पदी आलो
|