परीकथेतिल राजकुमारा
स्वप्नी माझ्या
येशिल का ?
भाव दाटले मनी
अनामिक
साद तयांना
देशिल का ?
या डोळ्यांचे
गूढ इषारे
शब्दांवाचुन
जाणुन सारे
’राणी अपुली’
मला म्हणोनी,
तुझियासंगे
नेशिल का ?
मूर्त मनोरम
मनी रेखिली
दिवसा रात्री
नित्य देखिली
त्या रूपाची
साक्ष जिवाला,
प्रत्यक्षातुन
देशिल का ?
लाजुन डोळे
लवविन खाली
नवख्या गाली
येइल लाली
फुलापरी ही
तनू कापरी,
हृदयापाशी घेशील
का ?
लाजबावरी मिटुन
पापणी
साठवीन ते चित्र
लोचनी
नवरंगी त्या
चित्रामधले,
स्वप्नच माझे
होशील का ?
|