منوچهر آتشی


بمان و ببین

 ببین
 قفس باران را
چگونه فرو می نهد
 دستان آسمان
افق تا افق سیمهای نازک نقره
فرود آمده اند
بر این پاهای دراز شتابان
پرنده ی آذرخش می آ’د
 شیهه کشان
و مرغابیان خیس زخمی
 به نیزارهای سکت می افتند
بمان و ببین
 پرنده ی خورشید
 چگونه از این دام تواند گذشت
فروتر می دهد قفس باران را
 دست آسمان
 بمان و ببین
چه صید بی پر و پایی است
 در این قفس نازک
عقاب زمین


 

 

بالای صفحه | زندگی نامه