بگذار سبک باشم
و نیندیشم هرگز به چشم دریده ی آسمان حتی
که عریان دیده باشدت شبی یا روزی جایی
یا درختی
که برگی در انحناهای زلال تو انداخته باشد
به نیمروز و قیلوله ای آبی زلال ! ای مد کامل هوس
بگذار
بی رشک نگاهت کنم به خواب
و قفل کنم سکوت را
بر عب.ر صدای زنجره
که پشت پنجره ی رؤیایت
نور پوستت را دیده و هوایی شده
بگذار سبک باشم بسرایم
و مراقب واژه های خود باشم
که عرق مزه مزه نکنند
از بیخ کرک عذارت
بگذار
بی رشک عبورت بدهم از شعر
