Als je weet dat deze game ontwikkeld is door de makers van de welbekende RollerCoaster Tycoon reeks zul je wel denken dat Thrillville niet zoveel zal verschillen van de RollerCoaster Tycoon spellen voor de PC. Wel, dat is zeker en vast niet het geval! Thrillville biedt namelijk zoveel meer dan de RCT spellen voor PC.



In Thrillville is het rendabel houden van je park zeker niet het hoofddoel van het spel. Thrillville wil je vooral laten genieten van de attracties die je bouwt. Dit vooral door het feit dat er minigames geïmplanteerd zijn in de attracties. Bouw je bijvoorbeeld een racebaan, dan zul je dus ook echt kunnen racen in die racebaan en niet ‘gewoon meerijden’ zoals in RCT3 wel mogelijk was.

En dan vergeten we nog het grootste verschil met de RCT spellen, Thrillville speelt namelijk vanuit een third-person perspectief! Enkel voor het plaatsen van de attracties zal het spel even omschakelen naar top view.

Nu we de vergelijking met RollerCoaster Tycoon gemaakt hebben die we onmogelijk uit de weg konden gaan is het nu tijd om dieper in Thrillville te gaan kijken! Omdat Thrillville zich vooral spitst op de minigames valt op dat de minigames in het spel ook het beste zijn uitgewerkt, de minigames bieden ook genoeg afwisseling omdat vele genres aan bod komen. De ene keer speel je een cowboy in een FPS minigame en de andere keer zul je moeten racen in een auto. Ook kun je de minigames nog eens overspelen in zowel singleplayer als multiplayer, waar ze nog eens extra leuk zijn omdat je het dan tegen de iets sterkere menselijke tegenstander moet opnemen want de AI van Thrillville is niet meteen de beste die we op PlayStation 2 al zijn tegengekomen.



Het lijkt wel of Thrillville een erg goede game is, maar dat is het net niet helemaal. Ook al zijn de graphics van het spel niet slecht te noemen, toch blijken de ontwikkelaars de grafische afwerking van het spel een beetje minder aandacht gegeven te hebben. Ik koos namelijk een personage met een pet en tijdens de gesprekken met de bezoekers van je pretpark bleken er hoekjes van het hoofd van m’n personage uit die pet uit te steken, niet echt leuk om te zien. Die gesprekken met je bezoekers zijn ook niet de allerleukste bezigheid van het spel, ze zijn veelal saai en nutteloos. De enige reden dat je met ze praat is om je missiedoelen te volbrengen en dan nog wil je ze zo snel mogelijk overslaan.

Iets dat je niet zou verwachten in dit spel is dat je in het plaatsen van attracties wel zéér beperkt bent, dit aangezien er maar op bepaalde plaatsen gebouwd kan worden, als je dus het spel kocht om mooie pretparken te bouwen zoals in RCT dan ben je er eigenlijk aan voor de moeite. En om een einde te breien aan de kritiek valt ook nog te zeggen dat de tutorial, die je in het begin van het spel voorgeschoteld krijgt, alles behalve leuk is. Je kunt best opletten om te weten wat je moet doen maar de manier waarop de besturing en de werking uitgelegd wordt is niet om over van huis te schrijven.



Na die kritiek lijkt het dan weer alsof Thrillville de zoveelste mislukte poging is om een RollerCoaster sim naar de consoles te brengen, maar als je het spel speelt besef je dat Thrillville eigenlijk niet draait om het bouwen van allerlei attracties. Je moet ze natuurlijk wel bouwen, maar Thrillville probeert om de speler gewoon plezier te laten beleven aan het spelen; de makers willen niet dat je bezoekers blij zijn, maar dat jij dat bent! Zeker met vrienden in multiplayer zijn de minigames echt leuk en vergeet je al die minpunten die ik eerder aanhaalde.